Την Κυριακή 21 Μαΐου η ομάδα «Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων» (Ζω.Ε.Σ.) με την Κατερίνα Παπαποστόλου, την Νικολέττα Ιωάννου, τη Δήμητρα Μοδικού αλλά και τη Διώνη, τον ΄Αξελ και τον Πόθο επισκέφθηκαν το 2ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, στην καθιερωμένη τους ετήσια γιορτή της άνοιξης!
Στη γιορτή παρευρέθηκαν όλοι οι μαθητές του σχολείου με τους γονείς τους και συμμετείχαν μικροί και μεγάλοι σε χειροποίητα πρωτότυπα παιχνίδια που είχε κατασκευάσει με τόσο μεράκι ο πολύ δραστήριος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου.
Κατά τις 12 το μεσημέρι η ομάδα Ζω.Ε.Σ. κατέφθασε κρατώντας από το χέρι τους τρεις υπέροχους σκύλους της και αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη στα παιδιά, τα οποία και έσπευσαν άμεσα να τους καλωσορίσουν!
Η Διώνη μάγεψε με τις ικανότητες της και την μεγάλη ευφυΐα της, ο Άξελ δε σταμάτησε να χαρίσει χαμόγελα και αγκαλιές και ο μικρός της παρέας, ο χαρισματικός Πόθος δεν κατέβηκε από τις αγκαλιές των παιδιών, ενώ μάλιστα συμμετείχε γεμάτος χαρά σε όλα τα διαδραστικά παιχνίδια που έλαβαν χώρα εκεί!
Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν από την ομάδα Ζω.Ε.Σ. για το τι σημαίνει Υπεύθυνη Κηδεμονία ενός ζώου, να ευαισθητοποιηθούν απέναντι στα αδέσποτα ζώα, να μάθουν πώς να προσεγγίζουν έναν σκύλο χωρίς να τον τρομάζουν ή να τον στρεσάρουν, αλλά και την τεράστια σημασία της προστασίας όλου του πλανήτη αλλά και τη συμπόνια κάθε έμψυχου όντος.
Τραγούδησαν, χόρεψαν, ζωγράφισαν ένα πανό με σύνθημα «Σώσε ένα Αδέσποτο, Σώσε μια ζωή!», ενώ έγραψαν συνθήματα για όλα τα αδέσποτα ζώα!
Ο κάθε μάλιστα μικρός ζωγράφος παρασημοφορήθηκε με βραβείο από τους «Μυθοπλάστες», την εξαιρετική ομάδα της εικονογράφου και συγγραφέα Λιάνας Δενεζάκη και του Μάνου Κρόκου που συνεργάζεται με τις Ζω.Ε.Σ. και δρα παράλληλα σε όλα τα σχολεία της χώρας φέρνοντας κοντά με έναν ιδιαίτερο τρόπο τα παιδιά με τα παραμύθια!
Η κα Κατερίνα Γεωργιάδου, έφορος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, ανέφερε για την επίσκεψη της ομάδας Ζω.Ε.Σ. στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Θεσσαλονίκης: «Σήμερα κάναμε το πρώτο σημαντικό ζωοφιλικό βήμα στο σχολείο μας με οδηγό την Κατερίνα Παπαποστόλου και την ομάδα της Ζω.Ε.Σ.
Τα παιδιά αγκαλιά με τους τρεις καινούριους τετράποδους φίλους τους, την Διώνη, τον Άξελ και τον Πόθο, άκουσαν με προσοχή όσα είχε να πει η Κατερίνα, ζωγράφισαν τις σκέψεις τους για τα αδέσποτα και μας γέμισαν ελπίδα και αγάπη.
Οι τετράποδοι φίλοι μας πήραν ατελείωτα χάδια και αγάπη. Μια αγάπη που τη μετέφεραν και σε εμάς με το γεμάτο ευγνωμοσύνη βλέμμα τους.
Μετά από τις ακούραστες βόλτες που τους πήγαν τα παιδιά μαλώνοντας ποιος θα κρατάει το λουρί, μας αποχαιρέτισαν γεμίζοντας την καρδιά μας με αγάπη και κάνοντας μας να νιώσουμε ότι έγινε η αρχή.
Η αρχή ενός ταξιδιού, η αρχή ενός οράματος, η αρχή μιας ιστορίας που η διήγηση της πρέπει να ξεκινήσει από τα μικρά στοματάκια.
Γιατί τα παιδιά χτίζουν το μέλλον και είμαστε σίγουροι ότι θα δημιουργήσουν ένα καλύτερο κόσμο για όλα τα αδέσποτα. Κατερίνα σε ευχαριστούμε πολύ για το ταξίδι, για το όραμα, για την ιστορία και θα τα ξαναπούμε σίγουρα σύντομα».
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτός ήταν ο 189ος σταθμός για τις Ζω.Ε.Σ., νούμερο τεράστιο για δράση ομάδας μέσα σε 2 περίπου χρόνια, όπου 55 άνθρωποι δρούνε εθελοντικά, καλύπτοντας σχεδόν πάντα όλα τα έξοδα μόνοι τους.
Η ομάδα έχει συναντήσει μέχρι τώρα χιλιάδες παιδιά, ενώ οι τρεις σκύλοι μαζί με τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης τους, έχουν ξεπεράσει το νούμερο πλέον των 30.000 μαθητών σε όλη την Ελλάδα, νούμερο που όπως συχνά έχει αναφέρει η δημιουργός της ομάδας κα Κατερίνα Παπαποστόλου «Είναι τόσο υπολογίσιμο όσο να φέρει την αλλαγή που όλοι εμείς που πονάμε για τα πλάσματα αυτά περιμένουμε και παλεύουμε για αυτό!
Αυτοί οι τρεις σκύλοι έχουν δυστυχώς πολύ πονεμένες ιστορίες ζωής. Ευτυχώς σώθηκαν και ζούνε όπως τους αξίζει! Πριγκιπικά! Δυστυχώς δεν είναι οι μόνοι.
Χιλιάδες κάθε μέρα αγωνίζονται στους αφιλόξενους δρόμους της Ελλάδας και στα παγωμένα κλουβιά άθλιων ελληνικών κυνοκομείων για να κερδίσουν τη ζωή τους.
Οι σκύλοι δε θέλουν από μας ούτε φαγητό, ούτε νερό, ούτε πλούτη. Δε μας αγαπάνε παντοτινά, άδολα και χωρίς όρια για αυτά. Οι σκύλοι θέλουν αγάπη και την ασφάλεια του ότι έχουν μια αγκαλιά να γείρουν τις στιγμές που νιώθουν μόνοι.
Τη μέρα που θα το αντιληφθούμε αυτό, θα αντικρίζουμε και τα μάτια των αδέσποτων ζώων με ευαισθησία και θα διαθέτουμε ενσυναίσθηση.
Με 6.000.000 αδέσποτα στους δρόμους, νούμερο σοκαριστικό είναι αδύνατο να κάθεσαι σπίτι σου και απλά να κρίνεις την θλιβερή ελληνική πραγματικότητα.
Σηκώνεσαι, φοράς τα παπούτσια σου, παίρνεις μαζί σου όλη τη δύναμη σου και πας!
Η κοινωνική αλληλεγγύη, η κοινωνική προσφορά, οι αγώνες για ίσα δικαιώματα είναι σήμερα μονόδρομος! Τελεία και παύλα» καταλήγει η κα Κατερίνα Παπαποστόλου.